معنی سرکرده، امیر قوم
حل جدول
لغت نامه دهخدا
سرکرده. [س َ ک َ دَ / دِ] (ن مف مرکب، اِ مرکب) سردار. (غیاث). منتخب و برگزیده. (آنندراج). رئیس. مهتر. فرمانده: خواجه های سیاه با ریش سفید و سرکرده ٔ مزبور بوده. (تذکرهالملوک چ 2 ص 18). فهیم بن ثولاء سرکرده ٔ شرطیان بوده در بصره. (منتهی الارب).
در جهان سیم تنان بی حد و سرکرده تویی
روز در سال بسی باشد و نوروز یکی.
محسن تأثیر (از آنندراج).
فرهنگ عمید
رئیس یک طایفه یا دستهای از مردم، سردسته، فرمانده،
مترادف و متضاد زبان فارسی
رئیس، رهبر، سرجنبان، سردسته، سرور، فرمانده،
(متضاد) مادون
فارسی به عربی
قائد
فارسی به آلمانی
Befehlshaber [noun]
فرهنگ معین
(~. کَ دِ) (اِمر.) رییس، سردسته.
فرهنگ فارسی هوشیار
منتخب و برگزیده، رئیس، مهتر، فرمانده
واژه پیشنهادی
رئیس
معادل ابجد
886